Coğrafya
Ahmetli, 38° 31′ Kuzey enlemi ile 27° 57′ Doğu boylamının kesiştiği noktada, Ege Bölgesinin iç kısmında, Orta Gediz Havzasında yer alır. Doğusunda Salihli, Batısında Turgutlu, Kuzeyinde Gölmarmara ve Saruhanlı, Güneyinde Ödemiş ilçeleri ile çevrilidir. Deniz seviyesinden yüksekliği 83 m. olan ilçenin yüzölçümü, 227 km.2’dir.
Ahmetli, II. zamanın sonu ile III. zamanın başlarında Alp-Himalaya dağ oluşumu sistemi ile ortaya çıkan horst (Boz Dağlar) ve grabenlerden (Gediz Ovası) oluşur. I. derece deprem bölgesi içerisinde yer alır. Gediz Ovası üzerine kurulu bulunan ilçenin Güneyindeki Boz Dağlar (2.159 m.) ile Kuzeybatısında Çal Dağı (1.034 m.) Ege Denizine dik olarak uzanmaktadır. Menderes masifinin bir parçası olan Bozdağ kütlesi, Orta Gediz Havzasının temelini oluşturan en yaşlı birimdir. Bozdağ metamorfik kütlesi, Paleozoik şist serisi ile bunlardan daha yaşlı olan kompleks gnayslardan oluşmuştur. Gediz Ovası; çökme sonucu oluşmuştur. Gediz Nehrinin getirdiği alüvyonlar, çöken kısımları doldurarak mevcut ovayı meydana getirmiştir. Bu nedenle Gediz Ovası, Türkiye’nin en verimli ovalarından biridir.
İlçede Akdeniz iklimi hakimdir. Yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlıdır. Yağışlar genellikle yağmur, nadiren ve kısa süreli olarak kar şeklinde görülür. Az da olsa kış aylarında sabahları don görülmektedir. İlçe, yağış etkinliği açısından, kurak-yarı nemli bir bölgede yer almaktadır. “Akdeniz tipi yağış rejimi” görülen ilçede, yıllık ortalama yağış miktarı 500-550 mm.’dir.
İlçede yıllık ortalama sıcaklık16,5 C ̊ dolayındadır. 5 C ̊ ile kışın görülen en düşük ortalama sıcaklık, 27,5 C ̊ ile yazın ise en yüksek değerine ulaşmaktadır. İlçede bağıl nem oranları, kış aylarında ortalama %40-49 iken, Temmuz ayında ortalama %70-75 seviyelerine çıkmaktadır. İlçedeki bulutluluk değerleri ise düşüktür. Yıl içerisinde genel bulutluluk seyrine bakıldığında kış aylarında 5,3-6,4, ilkbaharda 3,6-5,3 arasında seyreden genel bulutluluk değerleri, yaz aylarında 1,1 gibi oldukça düşük seviyelere iner. İlçede sisli günler pek fazla değildir.
Bu değerler, kış aylarında bile vejetasyon döneminin kesintiye uğramadığını ya da tarımsal faaliyetlerin kış aylarında da yapılabilmesi için uygun koşulların var olduğunu göstermektedir.
İlçede, kışları ılık ve nemli, yazları sıcak ve kurak geçen Akdeniz iklimine uygun Doğu Akdeniz bölgesine ait kurakçıl (kserofit) karakterde bitki şekilleri yaygındır. Çal Dağı’nda ve Bozdağ yamaçlarında karakteristik bitki topluluğu maki ve gariglerdir. Bu bitki toplulukları Gediz Ovası tabanından Bozdağ kütlesinin kuzey yamaçlarında 600 metreye kadar çıkarken, Çal Dağı’nda 800 metreye kadar çıkabilmektedir. Maki ve garig formasyonuna ait bitkiler; kermez meşesi (Quercus coccifera), laden (Cistus creticus), menengiç (Pistacia terebinthus), sakız (Pistacia lentiscus), sandal (Arbutus andrachne), adi koca yemiş (Arbutus unedo), delice zeytin (Olea europaea), funda (Erica arborea), akçakesme (Phillyrealatifolia), böğürtlen (Rubus sp.), abdest bozan (Poteriun spinosium) yaygın olarak görülmektedir.
Akdeniz iklim şartlarının klimaks bitkisi olan kızılçamın (Pinus Brutia) geniş sahalarda yayılış göstermesi beklenir. Ancak, yerleşim alanları çevresindeki tarımsal faaliyetlerin yarattığı baskı, kızılçam alanlarının maki elemanları ile işgaline yol açmıştır. Garig (frigana) topluluğu ise maki topluluklarının tahrip edilmesinin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Kızılçam ormanları çok uzun dönemden bu yana tahribe uğradığından çok yerde yayılış sahasını makilere terk etmiştir. Boz Dağlarda ve Çal Dağında bulunan kızılçam ormanları 400-500 metrelere ulaşan maki topluluğundan sonra başlayıp 800-900 metrelere kadar çıkabilmektedir. Karaçam (Pinus Nigra) ormanları, Boz Dağların Kuzeye bakan yamaçlarında 800-900 metrelerden sonra kızılçamlarla karışık olarak bulunurken daha yükseklerde tek olarak 1.400-1.500 metrelere kadar yayılış göstermektedir. Bunun yanında Boz Dağlar ve Çal Dağında meşe ve çınar ağaçlarına da rastlanılmaktadır. Gediz Ovasında ise çoğunluğu üzüm, zeytin ve bahçe bitkileri olmak üzere kültür bitkileri yetiştirilmektedir.
İlçenin 4 km. Kuzeyinden Ege Bölgesinin en büyük nehri olan Gediz geçmektedir. Yine kaynağını Boz Dağlardan alan Kelebek Çayı (halk arasında Ahmetli Çayı denmektedir) ilçe merkezinden geçip Gediz Nehrine dökülmektedir. İlçenin kuzey doğusunda Gölmarmara Gölü bulunmaktadır. Bu gölden ve akarsulardan Gediz Ovasının tarımsal alanlarının sulanmasında yararlanılmaktadır. Gediz Ovası, Kuzeyindeki ve Güneyindeki dağlardan ve alüvyon yapısından dolayı yer altı suları yönünden de çok zengin yapıya sahiptir. Gediz Ovasında artezyen kaynaklardan sulama amaçlı yararlanılmaktadır.
